"ban" kelimesinin anlamı nedir?
ban: otluk.
ban kelimesinin ardından gelen kelimeler
barekallah: kutlu olsun, hayırlı ve bereketli olsun.
barı: bari, hiç değilse, hiç olmazsa.
Basir: Tanrı, her şeyi gören.
baş: yara, yaranın işleyen gözü.
batıl: boş, beyhude, yalan, çürük.
batın: gizli, görünmeyen, yorumla elde edilen bilgi.
baz: doğan. 2- Bir şeyin küçük kısmı, parçası, bir miktar, bir kısım.
becare: biçare, çaresiz, umarsız.
bed: bet, kötü, yakışıksız.
Hızlı kelimeler listesi
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
Aşere-i Mübeşşere: Cennete gidecekleri Hz. Muhammed tarafından bildirilen on İslam büyüğü Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin A vvam, Abdurrahhman bin A vf, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Sait bin Zeyd, Sad bin Ebi vakkas.
berat: rütbe, nişan ve imtiyaz verildiğini bildiren ferman.
Burak: Peygamberin Mirac'a çıkarken bindiği at.
Calinos: Eski Yunan'da yaşamış, Bergamalı hekim.
çapraz: eğik olarak birbiriyle kesişen.
çığalamak: çarçaflanmak, süslenmek, taşlanmak, cilalanmak.
çün: çünkü, madem, mademki
derûn: iç, iç yan, yürek, kalp.
erdemli: elinden iş gelen, becerikli.
eşkere: meydanda, ortada, aşikâr.
firez: ekin, yeni çıkmaya başlamış ekin.
gülbenk: Çeşitli Tasavvuf törenlerinde yüksek sesle okunan dua. Alevi törenlerine gülbank çekmek olarak girmiştir.
halayık: yaratılmışlar, kullar, hizmetçi.
hasbal: konuşma, durumunu anlatma.
hıfzet: saklamak, aklında tutmak.
hoyrat: rakip, düşman, kaba adam.
irşat(irşad): uyarma, aydınlatma, doğru yola götürme, tarikat yolunu gösterme.
karakuş: kartal türünden yırtıcı kuş.
kelli: artık, bundan sonra, gayri.
kömek: yığın, kalak, küme, doğal taş kümesi.
ledünnî: Tanrı bilgisi ve sırlarına ait, Tanrı'yla ilgili.
mahfil: oturulacak, görüşülecek toplantı yeri.
mısmıl: iyi, temiz, doğru, dürüst, helal ve temiz hayvan eti.
miskin: çok yoksul, tasvvufta varlıktan benlikten geçmiş Tanrı varlığı ile var olmuş kimse.
papak: kürk ve keçeden yapılma başlık.
poşu: yüz örtüsü, peçe, ipekli baş örtüsü.
ruzi: rızık, insanı besleyen şeyler.
sur: kıyamette İsrafilin çalacağı boru. Bütün ölüler bu borunun çalınmasıyla dirilecektir.
Şit: Âdem Peygamberin oğullarından, bez dokumayı icat etmiştir, onun için dokumacıların pîri sayılır.
tarlan: doğan, sarıya çalgın renkli, iri pençeli doğan.
ülfet: alışma, görüşüp konuşma.
yetkin: olgun, yetişkin, orta yaşlı.
yügrük: iyi yürüyen, iyi koşan, çevik.
zehgir: boynuzdan ve ağaçtan yapılan yüzük gibi parmağa geçirilen halka.