"Aladağ" kelimesinin anlamı nedir?
Aladağ: Erciş'in kuzeyinde yer alan dağ sırası. Dede Korkut'ta da geçer. Van Gölü'ne dökülen Deliçay, Hacıdere ve Zilan akarsuları Aladağ sırasından doğar.
Aladağ kelimesinin ardından gelen kelimeler
alaik: alakalar, ilgiler.
alakaftan: alaca kumaştan yapılma giysi. Kınalı kekliğin (dağ kekliğinin) siyah ve pas rengi gerdan ve siyah çizgilerle bezeli yan tüyleri.
alâyiş: gösteriş, debdebe, tantana, ziynet.
alçağ: alçak, yüksel olmayan.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
alef: cana yakın, samimi.
âlem: dünya, kâinat, evren
Allah-amandır: 1-Şaşma, beğenme duygusunu gösterme. 2-Allah aşkına.
alışaban: tutuşarak. "Alışıban yanaram men"
alışmak: tutuşmak, alev almak, alevlenmek.
Hızlı kelimeler listesi
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
ali: büyük, yüksek, üstün, yüce, aziz olan.
amm: halk, herkes, halk yığını.
arasat: kıyamet kopunca dirilen canlıların toplanacağı yer.
Ayet-i Kurba: Kur'an Şura suresinin 23. ayeti. Burada "Ya Muhammed sen ümmetine söyle ki; size tebliğ ettiğim din hükümlerine mukabil akrabana (yakınlarına) muhabbetten başka bir şey istemem" denmektedir. Ayette "akrabanın karşılığı; fil-kurba" sözcüğü bulunduğu için ayet bu adla anılmaktadır.
bâğbân: bağcı, bahçıvan, bağ bekçisi.
bâl: kol, kanat, koruma, yürek, gönül.
börk: kürk ve keçeden yapılma başlık.
cellat amanı: ölüm cezasına çarptırılmışlara, ölüm yargısının uygulanmasından önce, son isteği için tanınan süre.
cönk: mecmua, dergi, gemi, yük.
çevgân: ucu topuzlu, eğri bir değnek. küçük bir topla oynalınan bir oyunda topu çelmek için kullanılan ucu eğri sopa.
çövmen: yemiş toplamakta kullanılan ucu çatallı değnek.
deyyan: mükafatlandıran ya da cezalandıran hâkim, Tanrı.
edâ: çalım, işve, naz. 2- bizim, durum.
ekdam: gayret ve sebatla çalışma.
ferace: kadınlar için bol ve uzun üst giysisi. Başörtü.
fil: satranç oyununda çapraz hareket eden iki taşın adı.
gafur: gayretli, çok çalışkan. (Allah'ın adlarından biridir.)
gussa: tasa, sıkıntı, üzüntü.
güvah: şahit, delil, tanık.
hâmil: yüklenen, gebe, hamile.
harif: iş ehli, iş sahibi.
hünkâr: Padşah, hükümdar, sultan.
ılkım: uzaktan titreyerek gelen ses, karların eriyip akması.
ibtida: önce, ilk önce, başlangıç.
kalan: şimdiden sonra, artık, gayri.
kesmik: buğday başaklarıyla karışık saman, harmanda iyi döğülmeyip kabuklarıyla karışmış buğday taneleri.
kırcı: küçük taneli yoğun kar.
külhan: hamamlarda su ısıtmak için ateş yakılan yer.
Lâ taknatû: "Umut kesmeyin" anlamında Kur'anda geçen söz.
menkûr: inkar olunmuşluk belgesi.
mirze: soylu, saygın kişi, mirza.
mukaddem: zaman ve mekan cihetiyle daha evvel olan.
müdam: devam eden, süren, sürekli.
mürver: beyaz çiçek açan bir süs ağacı, bu ağacın çiçeğine verilen ad.
ravza: çayırlık, çimenlik, bahçe.
riya: özü sözü bir olmamak. İki yüzlülük.
sefa: saflık, temizlik, şenlik, keyif.
semek: balık, dünyayı boynuzlarında taşıdığına inanılan öküzün altında bulunan balık.
şilek: yük halinde bağlanmış çalı çırpı pılı pırtıdan ibaret sırt yükü.
tapı: tapınılan şey, mabut.
tezkin: teşbih etmek, benzetmek.
vala: gelinin başına örtülen bir çeşit örtü.
yad: yabancı, yabancı il.
zibâ: süslü, yakışıklı, güzel.