Beycan.NET Sözlük
İletişim Sitemap

"firak" kelimesinin anlamı nedir?

firak: hasret, özlem, ayrılık, sıkıntı

firak kelimesinin ardından gelen kelimeler

firdevs: cennette altıncı bahçe, sekiz cennetten biri.
firez: ekin, yeni çıkmaya başlamış ekin.
firkat: ayrılık
fitne: bela, sıkıntı, ara bozma, karışıklık çıkarma.
fizâh: yüksek sesle ağlama
fodul: sıradan, töreden dışarı iş yapan, söz söyleyen ham kişi, münasebetsiz.
fodulluk: sıradan, töreden dışarı iş yapan, söz söyleyen ham kişi, münasebetsiz.
Furkan: 1- Kur'an. 2- İyiyle kötüyü, doğruyla yanlışı, hak ile batılı ayıran kanıt. 3- İyiyle kötü ve doğruyla yanlış arasındaki farkı gösteren her şey.
fuzul: fazla şey, lüzumsuz söz.
füruş: satan, satıcı
fülfül: karabiber
gaddar: zulmeden, kıycı.
gaf: gaflet hali.
Gaffar- üz- zünûb: günahları bağışlayıcı, Tanrı.
gafil: habersiz, dikkatsiz.
gaflet: dalgınlık, aymazlık.
gafur: gayretli, çok çalışkan. (Allah'ın adlarından biridir.)
gah: ara sıra, yer.
galmagal: kavga, çekişme.
gam-ı hicr: ayrılık derdi.

Hızlı kelimeler listesi

âb: su.
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
ademi: insan, adam.
ağu: zehir.
ahir-kâr: işin sonu.
akl-ı mead: ahirete dönük akıl.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
ama: geyik.
andelip: bülbül, seher kuşu.
arkuru: aykırı, ters
Aşere-i Mübeşşere: Cennete gidecekleri Hz. Muhammed tarafından bildirilen on İslam büyüğü Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin A vvam, Abdurrahhman bin A vf, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Sait bin Zeyd, Sad bin Ebi vakkas.
avurmak: eğilmek, çevirmek.
ayn-i irşid: irşadın ta kendisi, aydınlatma.
azıtmak: yoldan çıkmak, sapıtmak.
bahâdır: yiğit.
bâran: yağmur
bedirlenmiş: ayın on dördüne benzemiş.
berî: ırak, sıyrılmış, kurtulmuş.
bider: tohum.
büryân: kebap, kızartma.
burdubâr: tahammüllü, yumuşak huylu.
cânib: yön, yan, taraf
cevşen: zırh
cünunluk: coşkunluk, akılsızlık, delilik.
çarkacı: ordunun öncüleri.
çırak: ışık, mum, kandil
dad eylemek: yardım dilemek, yahut yardım etmek.
danışmak: konuşmak.
demde: eğlencede, dolaşmada.
desdimal: el sileceği, yağlık.
dilçevüren: dilçeviren, söz gezdirici, dedikoducu.
döşürmek: devşirmek, bir araya getirmek, toplamak.
dürdane: inci tanesi
eflâk: felekler, gökler, yıldızlar.
emlek: emen.
erkan: esaslar, destekler , direkler, reisler, önemli kişiler.
eytam: yetimler.
fâş: duyurma, açığa vurma, yayma.
ferraş: döşeyen, döşemeci,hizmetçi, Kâbe'yi süpüren.
gam-ı hicr: ayrılık derdi.
gele gör: gel de gör.
gidi: deyyus, pezevenk.
gönenmek: mesut olmak
güher: inci, mücevher.
güzar: dolaşma, gezinti.
hâlâl: nikâhlı kadın.
Hamza: Arap savaşçısı. Abdülmuttalib'in oğlu ve Hz.Muhammed'in amcası. 625 yılında Uhud Savaşı'nda öldü.
hark: su yolu.
hazer: sakınma, korunma.
hezar-destan: bülbül.
hon: sofra.
hurç: heybe.
ıramak: uzamak, uzaklaşmak.
içre: içinde, içeri.
ilen (inen): ile.
irfân: bilgi, biliş, buluş, anlayış. Tanrı'nın sırlarını ve gerçeklerini kavrama.
kabz: sıkıntı.
kaltak: kuskunsuz eyer.
karangu: karanlık.
kavşurmak: kavuşturmak, kayd.
keleş: güzel, yakışıklı, yiğit, cesur, mert.
keşik: sıra, nöbet.
Kırk kapı: kırk makam.
koçağ: koçak, yiğit.
köçek: küçük, tarikata yeni girmiş genç,törende oynayan delikanlı.
kümbet: kubbe, damı kubbe biçiminde olan yapı.
leb: dudak.
mahbup: sevilen, sevgili.
marhama (mahrama): köylü kadınların başlarına örtündükleri bellerine kadar uzanan örtü.
mekkâre: hileci, düzenci kadın.
merci: dönülüp gelinecek yer.
meyl: istek, arzu, gönül akması.
misk-ü-amber: çok güzel koku.
muntazır: bekleyen, gözleyen.
müddei: iddia eden.
mütevelli: bir vakıf malının yönetimiyle görenlendirilen kişi.
nazar: bakış.
nigar: resim, güzel, sevgili.
oflaz: eflatun rengi
palas: keçe, eski püskü şeylerden yapılmış giysi, değersiz elbise.
perran: uçan, uçucu.
pohur: azgın deve, erkek deve.
rayiha: koku.
rumûm: anlamlı gizli sözler. simge.
sagir: küçük.
sâlus: hileci, düzenci, gösterişçi.
sücud: namazda yere kapanma durumu.
seng: taş.
seyyat: avcı.
sîr: gizlice.
Suphan: Tanrı, Allah.
şahan: şahin.
şem'a: mum.
şirgir: aslan avcısı.
tahir: temiz.
tapusunda: huzurunda.
tehne: tenha, ıssız.
tıfıl: çocuk.
Turan: Eski İranlılar tarafından Türk ülkesine verilen ad; Orta Asya.
umar: çare.
üç yüz altmış altı kapı: Hurifiler göre vücutta bulunan damarlar.
vasvetmek: övmek, anlatmak.
yahşi: iyi.
yavlak: çok, yeğin.
yesir: esir.
yusuf alması: bir cins kırmızı elma.
zebun: güçsüz, zayıf.
zinet: ziynet, bezek, süs, takı.