"fasık" kelimesinin anlamı nedir?
fasık: günahkar, Hak yolundan hariç olan. Allah'ın emirlerine karşı zıt hareket eden. Büyük günah işleyen ya da küçük günahlarda ısrar eden kimse.
fasık kelimesinin ardından gelen kelimeler
fâş: duyurma, açığa vurma, yayma.
fehm: anlama, anlayış, izan.
fel: İş, tutum, davranış, oyunbozanlık, dek, desise.
fena: yok olma, yokluk, geçiş gitme. Tasavvufta maddi varlıktan sıyrılıp Hakk'a ulaşma.
fena mülkü: geçici dünya, kendi varlığından geçme.
ferace: kadınlar için bol ve uzun üst giysisi. Başörtü.
ferec- fereci: sevinç, neşe, ferahlık anlamına Arapça bir söz. Eskiden din adamlarının giydiği, ferah, geniş bir elbiseye fereci denirdi. Ferace bundan gelmiştir.
ferdâ: yarın, gelecek zaman.
Feridun: İran mitolojisinde Zalim Cemşid'in yerine tahta çıkarak hükümdar olur. Aslı Hint-İran Tanrılarından gelmedir.
ferişte: melek, günahsız suçsuz kimse
Hızlı kelimeler listesi
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
Aşere-i Mübeşşere: Cennete gidecekleri Hz. Muhammed tarafından bildirilen on İslam büyüğü Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin A vvam, Abdurrahhman bin A vf, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Sait bin Zeyd, Sad bin Ebi vakkas.
berî: ırak, sıyrılmış, kurtulmuş.
cünunluk: coşkunluk, akılsızlık, delilik.
demde: eğlencede, dolaşmada.
dilçevüren: dilçeviren, söz gezdirici, dedikoducu.
döşürmek: devşirmek, bir araya getirmek, toplamak.
eflâk: felekler, gökler, yıldızlar.
erkan: esaslar, destekler , direkler, reisler, önemli kişiler.
fizâh: yüksek sesle ağlama
Gence: Azerbaycan'da, Kuzey Kafkasya Dağları eteğinde bir yerleşim birimi. Rusça adı Kirovabad ya da Elisavetpol olan şehir. Leyla ile Mecnun, Husrev ile Şirin gibi halk öykülerini ilk kez mesnevi tarzında yazan büyük ozan Genceli Nizami'nin doğduğu yer.
hanedan: konuksever, vergili, belli ve büyük soydan gelen kimse.
hırızma: burna takılan halka, azgın hayvanların ağzına geçirilen demir, gem.
kadem: ayak, hayır, uğur.
kâmil: bilgili olgun kişi.
kevn: boşlukta yer tutan, var olan.
kofu: evli kadınların başlarına giydikleri üzeri kadifeyle kaplı, altın, gümüş paralarla bezeli tahta başlık. 2. Üstü sargılı, altın, gümüş paralarla bezeli kadın başlığı, fes.
mesnevi: her beyti ayrı uyaklı -başlı başına uyaklı- bir Divan Edebiyatı koşuk biçimi. Bu türdeki yapıtların genel adı.
miyan: bel, orta, aralık.
musalla: namaz kılınmak üzere üstüne cenaze konulan taş.
Rüstem: İran mitolojisinde çok kuvvetli bir kahraman.
savran: çadır, gölgelik, kervan başı, tahtadan yapılmış balık sırtı şeklinde çanta.
sübe: yumurta biçiminde, bebeğin kundaklanmış hali.
şahna: vergi toplayıcı, tahsildar.
tama: tamah, doymazlık, aç gözlülük.
tavk: gerdanlık, koyun ve keçilerin gerdanından küpe gibi sarkan iki tane.
Urum: eskiden Anadolu'ya verilen ad.
zâhid: çok aşırı sofu, kaba sofu. Alevilerce kızılbaş olmayan.