Beycan.NET Sözlük
İletişim Sitemap

"dâm" kelimesinin anlamı nedir?

dâm: tuzak

dâm kelimesinin ardından gelen kelimeler

dâmân: etek.
dâmen: etek.
dandan: gürültü, patırtı, kavga.
dane: tane, tohum, çekirdek.
danışmak: konuşmak.
dâr: darağacı.
Dar-ı Mansur: Hallac-ı Mansur'un idamı.
darılıpsan: darılmışsın.
darp: vuruş, çarpış.
dâsitan: destan.
dâvî: dava
davulbaz: büyük davul, davul çalan.
davlunbaz: büyük davul, davul çalan.
dâyim: daima, her zaman
daylak: tüylü devenin erkeği.
dehân: ağız
dehr: dünya, zaman, devir
delil: yol gösterici, rehber, kılavuz.
delim: çok.
dem: 1- vakit, zaman 2- nefes, kan.

Hızlı kelimeler listesi

âb: su.
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
ademi: insan, adam.
ağu: zehir.
ahir-kâr: işin sonu.
akl-ı mead: ahirete dönük akıl.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
ama: geyik.
andelip: bülbül, seher kuşu.
arkuru: aykırı, ters
Aşere-i Mübeşşere: Cennete gidecekleri Hz. Muhammed tarafından bildirilen on İslam büyüğü Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin A vvam, Abdurrahhman bin A vf, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Sait bin Zeyd, Sad bin Ebi vakkas.
avurmak: eğilmek, çevirmek.
ayn-i irşid: irşadın ta kendisi, aydınlatma.
azıtmak: yoldan çıkmak, sapıtmak.
bahâdır: yiğit.
bâran: yağmur
bedirlenmiş: ayın on dördüne benzemiş.
berî: ırak, sıyrılmış, kurtulmuş.
bider: tohum.
büryân: kebap, kızartma.
burdubâr: tahammüllü, yumuşak huylu.
cânib: yön, yan, taraf
cevşen: zırh
cünunluk: coşkunluk, akılsızlık, delilik.
çarkacı: ordunun öncüleri.
çırak: ışık, mum, kandil
dad eylemek: yardım dilemek, yahut yardım etmek.
dem etmek: sazla çalıp, söylemek.
derûn: iç, iç yan, yürek, kalp.
dırîga: esirgemek, yazık.
dönmenem: dönmem.
dülbent: yazma.
ef'âl: işler, ameller.
elvan: renk.
erdemli: elinden iş gelen, becerikli.
eşkere: meydanda, ortada, aşikâr.
fâriğ: vazgeçmiş.
ferık: bölüm, takım
firez: ekin, yeni çıkmaya başlamış ekin.
gamze: yanak çukuru.
gemgin: gamlı, üzüntülü.
giriban: yaka.
görüben: görerek, görürüm
gülbenk: Çeşitli Tasavvuf törenlerinde yüksek sesle okunan dua. Alevi törenlerine gülbank çekmek olarak girmiştir.
güzide: seçilmiş, seçkin.
halayık: yaratılmışlar, kullar, hizmetçi.
han döşemek: sofra döşemek, yemek sunmak.
hasbal: konuşma, durumunu anlatma.
hecin: hörgüçlü deve.
hıfzet: saklamak, aklında tutmak.
hoyrat: rakip, düşman, kaba adam.
hübb ül vatan: vatan sevgisi.
ıras gelmek: rastlamak.
ider: edr, yapar.
iltirmek: götürmek.
irşat(irşad): uyarma, aydınlatma, doğru yola götürme, tarikat yolunu gösterme.
kad: boy, pos.
kamalak: çam cinsinden bir ağaç.
karakuş: kartal türünden yırtıcı kuş.
kaydın yemek: derdini çekmek, üzülmek.
kelli: artık, bundan sonra, gayri.
kete: bir tür çörek.
kışlamak: bir yerde kışı geçirmek.
koçmak: sarılmak, kucaklamak.
kömek: yığın, kalak, küme, doğal taş kümesi.
künc: köşe, bucak.
ledünnî: Tanrı bilgisi ve sırlarına ait, Tanrı'yla ilgili.
mahfil: oturulacak, görüşülecek toplantı yeri.
maslahat: iş, gerken şey.
mekr: hile, düzen
mergzâr: yeşillik, çayır, çimen.
mısmıl: iyi, temiz, doğru, dürüst, helal ve temiz hayvan eti.
miskin: çok yoksul, tasvvufta varlıktan benlikten geçmiş Tanrı varlığı ile var olmuş kimse.
murtat: dönek.
müheyya: hazırlanmış olan.
naçar: çaresiz.
nazenin: nazlı
niheng: timsah.
ol: o.
papak: kürk ve keçeden yapılma başlık.
pertev: ışık.
poşu: yüz örtüsü, peçe, ipekli baş örtüsü.
reaya: halk, avam.
ruzi: rızık, insanı besleyen şeyler.
sağınç: emek, istek, arzu.
sandal: sarı.
sefine: gemi.
serbeser: baştan başa.
sıdk: doğruluk.
siyaset: asılma.
sur: kıyamette İsrafilin çalacağı boru. Bütün ölüler bu borunun çalınmasıyla dirilecektir.
şah-ı hûban: güzeller şahı.
şeraben tahur: cennete mahsus şurup.
Şit: Âdem Peygamberin oğullarından, bez dokumayı icat etmiştir, onun için dokumacıların pîri sayılır.
tahtesserâ: yerin altı.
tarlan: doğan, sarıya çalgın renkli, iri pençeli doğan.
tek: gibi.
tığ: kılıç, pala.
tuş eylemek: yönelmek, karşı gelmek.
unmak: iyileşmek.
ülfet: alışma, görüşüp konuşma.
vech: yüz.
yalabık: şimşek, parlak.
yavu varmak: aramak.
yetkin: olgun, yetişkin, orta yaşlı.
yügrük: iyi yürüyen, iyi koşan, çevik.
zehgir: boynuzdan ve ağaçtan yapılan yüzük gibi parmağa geçirilen halka.
zir: alt, yer altı.