"çal" kelimesinin anlamı nedir?
çal: ala renk.
çal kelimesinin ardından gelen kelimeler
çalma: 1.Başa sarık gibi bağlanan düz ya da işlemeli kumaş. 2.Çember de denilen baş örtüsü, çetme.
çalmak: doğmak, vurmak, atmak.
çapraz: eğik olarak birbiriyle kesişen.
çar anasır: dört unsur, dört temel unsur; toprak, su, hava, güneş.
çenber: yama, yemeni, baş örtüsü.
Hızlı kelimeler listesi
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
Aşere-i Mübeşşere: Cennete gidecekleri Hz. Muhammed tarafından bildirilen on İslam büyüğü Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin A vvam, Abdurrahhman bin A vf, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Sait bin Zeyd, Sad bin Ebi vakkas.
berî: ırak, sıyrılmış, kurtulmuş.
cünunluk: coşkunluk, akılsızlık, delilik.
çöksü: üste konan şey, çivi
dal: boy. 2- omuz, omuz başı.
dergâh: tekke, kapı önü, kapı eşiği.
dolama: çuha giysi, kat kat giysi.
ejderha: büyük canavar. büyük yılan.
Enel-Hakk: Ben Tanrı'yım, Ben Allah'ım. Tasavvufun en yüksek derecesine varan Sufi kendini Tanrı ile bir olmuş saydığı için ben Tanrı'yım diyebilmektedir. Hallac-ı Mansur bunu söylediği için 922'de Bağdat'ta asılmıştır.
gafil: habersiz, dikkatsiz.
gazel: sararmış yaprak, kurumuş yaprak.
gılman: cennetekilere hizmet eden yakışıklı delikanlı.
hamayıl: hamail, muska, tılsım, bağ.
hared: hışım etmek, men etmek, engel olmak, yasaklamak.
hâtif: yitikler evreninden haber veren melek.
ibadet: Tanrı buyruklarını yerine getirme, Tanrı'ya yönelik saygı davranışı, tapmma, kült.
kırab: tek renk ipek dokuma baş örtüsü.
kinaye: düşünülen şeyi dolaylı olarak anlatmak, dokundurmak.
kopuz: at kılından telleri olan bir müzik aleti.
kühüstan: dağlık yer, dağı çok olan mevki.
mâbut: kendisine ibadet olunan, Tanrı, Allah.
Mâlik: her şeyin Sahibi, Sahip olan, Tanrı. Cehennemde Zebanilerin başı olan melek
minber: camide imamın namaz kıldırmak için önünde oturduğu oyuk yer.
müptelâ: belaya uğramış, bir şeye tutulmuş, düşkün, âşık.
mürşit: terbiye eden, yetiştiren geliştiren kimse.
nareste: küçük çocuk, ergenlik çağına varmamış çocuk.
Nuşirvan: İran'da Milâdi (531 - 579) tarihleri arasında hükümdarlık etmiş Sâsâni padişahı olup adâlet ve doğruluğu ile meşhur olmuştur.
pir: 1. Hak katından aşıklık bağışlanmışlara dolu bade sunan Hızır. 2. Yaşlı, büyük, ihtiyar reis, bir tarikatın kurucusu, tarikatta ulu kişi, herhangi bir meslek ve sanatın kurucusu.
salan: davar avlusu, toplantı yeri,düzlük sağ taraf,ucu toplu zincirli bir nevi savaş tokmağı.
sifî: güzel gözlü bir kuş.
sulb: soy, sülale, zürriyet.
şeyd: bal. gömeç balı, asel.
yelmek: koşmak, telaş ve aceleyle yürümek.