Beycan.NET Sözlük
İletişim Sitemap

"alef" kelimesinin anlamı nedir?

alef: cana yakın, samimi.

alef kelimesinin ardından gelen kelimeler

âlem: dünya, kâinat, evren
alıcı: avcı.
alık: alınmış.
Allah-amandır: 1-Şaşma, beğenme duygusunu gösterme. 2-Allah aşkına.
alışaban: tutuşarak. "Alışıban yanaram men"
alışmak: tutuşmak, alev almak, alevlenmek.
ali: büyük, yüksek, üstün, yüce, aziz olan.
Al-i aba: Hz. Muhammed, Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin'den oluşan kutsal topluluk
Al-i Yezid: Muaviye'nin oğlu Yezid ve onun soyundan gelenler.
âlim-i deyyan: hâkim, bilgin, Tanrı
alişan: şan ve şerefi büyük olan, meşhur, bir çeşit lale.
alma: elma.
alma teki: elma gibi, elma benzeri.
aluptur: almıştır.
alvala: al renkli ipek dokuma yüz örtüsü.
ama: geyik.
amal: amel, yapılan iş, eylem, edim. 2- ameller.
aman: sığınca, koruyucu, dayanma gücü, umut.
amana düşmek: sığınarak bağışlanma ya da yardım dilemek.
amanat: emanet.

Hızlı kelimeler listesi

âb: su.
âbşar: su şırıltısı, çağıltı.
ademi: insan, adam.
ağu: zehir.
ahir-kâr: işin sonu.
akl-ı mead: ahirete dönük akıl.
alçah: alçak, yüksel olmayan.
amanat: emanet.
Anter: Hz. Ali'nin öldürdüğü söylenen bir yiğit
arzuhal: sunu, sunma.
aşikâr: belli, meydanda, açık.
ayan: açık, belli, ortada.
ayrılmanam: ayrılmam, ayrılamam.
babullah: Allah kapısı.
pahıl: nekes, cimri, şurdan sıkıp şurdan yalayan.
bârû: burç, kale.
bel: geçit.
beş arşın bez: kefen.
bi-huş: akılsız.
bizzazure: zaruri olarak.
bûy: koku.
cazu: 1. Cadı, oyunbaz. 2. Çok güzel.
cığa: yeşil.
çağa: çocuk
çırağ: çıra, mum, ışık.
çit: başörtüsü, yemeni.
dağlı: damgalı.
darp: vuruş, çarpış.
denşirip dermek: bir araya getirip toplamak.
destgir: yardım eden, elinden tutan
dirlik dirilmek: iyi düzende olmak, düzenli bir hayatı olmak.
dulda: rüzgâr ve güneşten korunmuş yer, bölge.
dürülmek: bükülmek, toplanmak.
eğn: üst, boyun, arka, sırt.
Emirler: Mersin yöresinde bir köy.
Erzayıl: Azrail.
eyyam-ı devlet: mutlu günler.
fel: İş, tutum, davranış, oyunbozanlık, dek, desise.
feyl: düşünce, zihniyet.
füruş: satan, satıcı
gasavat: kasavet, tasa, kaygı.
geşimek: geviş getirmek.
gorhana: anıt mezar, türbe.
göz göz olmak: delik deşik olmak, çok acı çekmek.
günevi: güneşin doğduğu yer, doğu yönü.
hadi imdi: acele et, harekete geç.
ham: terbiye görmemiş kişi, çiğ.
harâbât: meyhane, harabeler, viraneler, yıkıntılar.
haşr: kıyamet günü.
hemmi: bütün, hepsi.
hicin: koşu için kulanılan yük taşımayan hörgüçlü güçlü deve.
huddam: hademeler, görevliler, hizmetçiler.
ığranmak: sallanmak.
ıssı: sıcak.
ihlâs: özlü, gönülden davranma, içtenlik, temiz yüreklilik, Tanrı'nın birliğini belirtme.
inleyüben: inleyerek.
itgin: yitik, yitkin.
kaftan: çoğu ipekli, uzun, süslü üst giysi.
kançeri: nereye.
kasar: üşenme, tembellik etme. Boğazı tutup nefes aldırmayan bir zahmet. Çeker. Sıkar.
ked: boy.
kemter: değersiz, aşağılık.
kıcı: dolunun ufağı.
kim: ki.
kolçak: bilekten dirseğe kadar kola geçirilen iğreti kolluk.
kulun: yavrulamak, doğurmak.
lâcerem: şüphesiz, elbette.
libas: giysi.
mail: ehil, meyil.
mazarrat: zararlar
melûl: üzgün.
meşâyih: şeyhler.
mihr: güneş, taht, saltanat, sevgi, aşk.
muhâl: olanaksız, olması süpheli, zor gerçekleşir.
muy: saç.
Nekir: Sorgu melekleri.
nam: ad, ün, şöhret.
nen: ninni.
nusha: muska.
öne görmek: beklemek.
pâyidâr (paydar): sağlam duran, dayanıklı.
peymane: büyük kadeh, şarap bardağı.
rah: yol.
revane: akmak, gitmek.
sabak: ders.
salâ: namaza davet için çağırmak. Minarede cenâzeye çağrı için okunan salavat, dua. (Kelimenin aslı "Essalât" veya "Salât" dır.)
savsala: lâf, safsata.
sekiz cennet: hadislerde cehennemin yedi, cennetin sekiz olduğu bildirilmiştir.
server: baş, önder, lider.
sırça: cam.
soya: keskin çakı, kara tırnak, şahin ve benzeri kuşların keskin tırnakları.
süllem: merdiven.
şar: şehir.
şevle: şule, alev, yalım, parıltı.
şuriş: karışıklık, kargaşa.
tan eylemek: sövmek, yermek, kınamak.
teber: balta, dervişlerin kullandığı iki yüzlü yarım ay biçimindeki balta.
Tersa: Hıristiyan.
toy: düğün, dernek, ziyafet. 2- kazdan büyük yabani bir kuş,
udlu konuk: ağır konuk, ağırlanması gereken konuk.
usalmak: uslanmak, akıllamak.
üsgüf: üsküf.
vettekun: çekinin, sakının.
yalman: ateş parçası, yalım, tiz, kılıcın meyilli tarafı.
yeğrek: daha iyi.
yöğrük: seri koşan, hızlı yürüyen.
zahman: sıla.
zerbaf: sırma ile dokunmuş kumaş.
zül-cenan: iki cennet.